Schuldenlast

Kwijtschelding schulden Guinee Bissau

“This rewards the country's tremendous efforts to re-establish economic, social and institutional stability, and permits Guinea-Bissau and its partners to shift their focus toward meeting the enormous challenges of regaining what was lost over the past conflict-afflicted decades,” said Habib Fetini, World Bank Country Director for Guinea-Bissau. “There is great momentum of hope and we urge the authorities and the people of Guinea-Bissau to protect it and use it for further progress in terms of political stability and the rule of law, and break the vicious circle of economic and social degradation, political instability, and institutional destruction.”

Dit goede nieuws werd afgelopen week juichend op alle radio’s rondgebazuind. Het gaat om een kwijtschelding van 1.2 biljoen US$. Wat hier precies de effecten van zullen zijn zal de toekomst uitwijzen. Dat dit de deur wagenwijd openzet om nieuwe schulden op te bouwen is ook wel duidelijk. De regering beloofde in elk geval investeringen te doen in onderwijs, gezondheidszorg en de hele sociale sector.

Ik vind het moeilijk om de actuele politieke situatie goed in te schatten. Het is rustig, maar wie is hier nu eigenlijk aan de macht. Officieel is er natuurlijk een democratisch verkozen regering. Daarnaast is heel duidelijk dat de militairen alles voor het zeggen hebben. Ze houden zich wel gedeisd, maar ten koste van welke prijs? Het ex-hoofd van het leger, Zamora Induta, die afgelopen 1 april gevangen gezet werd, is nog steeds niet vrij hoewel de internationale pers maanden geleden zijn bevrijding verkondigde. Het lijkt wel alsof hij ergens in een vergeetput is terecht gekomen. Zijn naam wordt nog zelden genoemd. De reden van zijn opsluiting blijft onduidelijk. Hetzelfde is eigenlijk aan de hand met de twee politici die in de afgelopen 1 ½ jaar in elkaar geslagen zijn en sindsdien het land verlaten hebben (Fadul en Faustino Imbali). Er zit een groepje politici in Dakar die voorlopig niet terug durven te komen. De man die door de US beschuldigd wordt van drughandel op grote schaal is herbenoemd tot hoofd van de marine. Dit is door de internationale gemeenschap echt niet met applaus ontvangen, maar, ze kunnen zich hier niet echt in mengen.

Maar goed, het land heeft in elk geval de prijs gewonnen voor goed financieel management namelijk kwijtschelding van een groot deel van de schulden. De salarissen worden tegenwoordig redelijk op tijd betaald, er zijn geen nieuwe achterstanden opgebouwd en de interne schuld aan o.a. ondernemers zou binnen zeer korte tijd nu eindelijk betaald worden. Dat moet toch ook een boost geven aan de economie.

Aan een tafel tegenover mij zit een groep weldoorvoede Guineers de wereldpolitiek te bespreken. Het is duidelijk dat iedereen zich zorgen maakt om de toestand in Ivoorkust. De onrust daar heeft altijd invloed op de hele regio. Maar het feit dat het onderwerp dit keer eens de onrust in een ander land is, vind men toch wel prettig. We hebben hier al alles gehad, maar zelfs hier vinden ze een land met twee presidenten net iets te ver gaan.

Geesten en heksen

Rosa en Maria ontmoeten elkaar bij Maria thuis. Een buurvrouw wat verder in de straat is vanochtend overleden en Maria vraagt zich af of Rosa het nieuws al gehoord heeft.
- Nha Rosa, heb je het al gehoord van Mata, ze is vanochtend overleden.
- Ja, haar zus kwam het me net vertellen. Ik ga vanmiddag wel langs om te groeten, och arme.
- Hoeveel kinderen laat zij eigenlijk na?
- Twee, je weet wel, een jongen en een meisje; zij alleen zijn nog over. Hm, die zullen ook niet lang meer leven. Mata’s schoonmoeder zal ze allemaal opeten.
Hier spits ik mijn oren natuurlijk. Opeten? Waar hebben we het over?
- Ze kunnen nergens heen. Weet je nog toen de jongste zoon overleed? Dat was zo vreemd, een gezond iemand en nog zo jong. Hij zou net gaan studeren in Marokko. Zo triest.
- Och arme.
- En toen overleed de tweede, of was hij de derde.
Er ontstaat een discussie wie ouder was. Es mame i da kil utru – hij kreeg de borst en gaf hem aan de ander of hij is ouder dan de ander.
- In elk geval zijn er drie dood, en nu Mata zelf. Alle kleinkinderen van de schoonmoeder leven nog wel allemaal. Hoewel, je weet nooit of ze daar ook niet een keer aan begint. Ze is een heks, dat staat als een paal boven water.
- Heb je niet gehoord dat ze één van de andere kinderen hebben weggehaald bij haar. Ze was al begonnen hem te leren vliegen. Laat ons hopen dat ze er snel genoeg bij waren.
Ik moet erg lachen om dit laatste, maar het is bloedserieus.
- Gisteren nog heeft Mata’s zus de schoonmoeder weggejaagd uit het ziekenhuis. Ze was bang dat ze Mata iets aan zou doen. En kijk nu, ze is dood.
- Ach, wat te doen, ze eet ze gewoon op en voedt er haar eigen kinderen mee.
Dit gesprek wordt bijna fluisterend gevoerd, je moet wel oppassen met een heks in de buurt. Wanneer ik mijn twijfels uit over de waarheid van dit verhaal wordt met nadruk gezegd dat dit wel allemaal echt is. En ik moet vooral niet doen alsof wij dat niet hebben. Blanken hebben nog sterkere heksen dan de heksen hier. Dat zie je toch op TV? Er wordt verwezen naar vampieren- en andere fantasiefilms. Het is onmogelijk hen te overtuigen van het feit dat dit fictie is. Het overkomt me steeds vaker dat mensen heel duidelijk hun geloof in geesten en heksen toegeven en vooral hun angst ervoor. Je moet sowieso zorgen dat je nooit een geest of een heks kwaad maakt en omdat je ze niet altijd kan herkennen…

Festival Pindjuigiti met thema: Balur de Guineendade (de waarde van Guineer zijn - het oranjegevoel maar dan voor Guineers)

Sinds afgelopen donderdag is de stad weer het podium van het Festival Pindjuigiti. De vorige aflevering vond plaats aan de voet van het fort, dit keer is de locatie het standbeeld van de vuist bij de haven. Het standbeeld is een enorme, een beetje kubistische, vuist ter herinnering aan de opstand van de havenarbeiders in 1959 tegen het koloniale regime. Hierbij vielen vele doden. Het is een prachtige locatie en er is heel hard gewerkt om het helemaal op te knappen, te versieren en te schilderen. Dit keer een festival met heel weinig horeca, het gaat om muziek, niet om eten en drinken. Het organiserend comité heeft wonderen verricht. Aan het hoofd staat Eneida Marta, een jonge generatie zangeres. Haar man Juka Delgado staat haar bij, samen met nog twee anderen.

De eerste dag van het festival ben ik nog wat twijfelend over hoe laat ik er eens heen zal gaan. Niets begint hier ooit op tijd, maar, mijn vooroordeel wordt dit keer niet bewaarheid. Ik mis dan ook de opening en de eerste, traditionele artiest. Er is een programma, er is een presentator, de beste natuurlijk, Lalao Robaldo, er is licht en er is sfeer!! 4 avonden achter elkaar geniet ik me te pletter aan alle soorten Guinese muziek, maar dit keer alleen professionele artiesten. Van de oude garde waren daar o.a. Zé Manel, Seco Camara, Dulce Neves en Chando, van de nieuwe garde Jovem Binjang, Karina Gomes en CM Kabio. Elke artiest kreeg een uur speeltijd en werd begeleid door een band die al maanden gerepeteerd had in Portugal. Donderdagavond was het druk, vrijdagavond was het erg druk, zaterdag en zondag was het afgeladen vol. Hoewel Guineers moeilijk echt gek te krijgen zijn, ze staan vaak als een stel zoutpilaren naar de meest swingende muziek te luisteren, gingen ze toch een aantal keren flink uit hun dak. Het thema ging over trots, trots zijn op je cultuur, trots zijn op de diversiteit van dit land, trots op de geschiedenis, trots op het land dat mooi is, dat vriendelijk is. Het was ontroerend. Ik zal hier nog een hele tijd van kunnen nagenieten. Ondanks de grote hoeveelheid mensen heb ik vrijwel geen politie of militair gezien en toch liep alles op rolletjes. Heel bijzonder. Het ziet er naar uit dat dit een jaarlijks weerkerend festival wordt en ik denk, en hoop, dat het wel eens flink zou kunnen uitgroeien tot iets met regionale allure. Ik zou zeggen, boek allen uw reis voor volgend jaar…www.binobaibissau.nl

Ik wil hier dan ook maar meteen iedereen het allerbeste wensen voor het komende jaar. Een fijne Kerst en een goed start van 2011. Veel gezondheid, vriendschap en tijd!

Lieve